Að éta ömmu sína....

Minnir mig á söguna um strákinn sem saug alltaf hor úr nefinu á ömmu sinni. Þetta var í afskekktri sveit fyrir ca. 100 árum. Stráksi saug alltaf hor úr nefinu á ömmu sinni tvisvar á dag. En svo einn kaldann vetrar dag dó amman og þar sem samgöngur voru erfiðar auk mikils fannfergis  og langt í næsta prest til að jarðsetja, ákvað bóndinn á bænum þe. sonur þeirrar gömlu að setja hana niður í kaldann kjallarann og geyma hana þar fram á vor. liðu svo nokkrir dagar en þá var stráksi orðinn viðþolslaus af löngun í hor úr ömmu sinni, læddist niður í kjallarann , og byrjaði að sjúga, fyrst kom þetta horbragð sem hann þekkti svo vel en svo breyttist bragðið og varð sætt en skyndilega kom köggull upp í hann , hann bara kyngdi og hélt áfram að sjúga enda sæta bragðið gott, en svo kom annar köggull upp í hann, nú ákvað strákur að taka köggulinn út úr sér , og hvað hann varð undrandi að sjá að þetta var augað úr ömmunni..... Saga sem maður á að segja þegar verið er að éta svið, bregst ekki að einhver við borðið missir matarlystina.

Talinn hafa borðað ömmu sína

Athugasemdir

[Ármann Birgisson (IP-tala skráð) 25.5.2013 kl. 19:47]

ha ha ha ha ha ha góóóður

[Austmann,félagasamtök, 26.5.2013 kl. 00:43]

Já, þessa sögu heyrði ég á einhverju götuhorninu, þegar ég var 8 ára. Ég skil ekki þennan gaur í Frakklandi sem var talinn hafa étið ömmu sína. Aldrei myndi ég leggja mér til munns svona hrukkótta kerlingu. Holdið verður að vera fast og spengilegt áður en ég fer að sleikja út um.

[Austmann,félagasamtök, 26.5.2013 kl. 00:45]

Annars vil ég benda þér á að whiskey (eða whisky) er stafað með h.