Auðvitað á banna trúboð

Afhverju ætti þessi svokallaða "þjóðkirkja" að hafa forgang ? Maður getur rétt ímyndað sér viðbrögðin ef múslimar til dæmis vildu dreifa Kóraninum, nei að sjálfsögðu á banna trúboð í skólum

Vegið að rótum trúarinnar

Athugasemdir

[Tómas Waagfjörð, 24.10.2010 kl. 12:29]

Kirkjan er og hefur verið full að kynferðisafbrotamönnum og þeir eiga ekkert erindi með að ganga meðal barna innan veggja skólanna.

Ef foreldrar vilja setja börnin sín í þá hættu að einhver prestur misnoti þau, þá geta þau gert það í sínum eigin tíma.

Kirkjan er líka komin langt yfir sinn tíma og á ekkert erindi í upplýstu nútímasamfélagi.

[Jónas Jónasson, 24.10.2010 kl. 12:40]

ég ætla ad skila inn nafninu og kennitölu í næstu kirkju við fyrsta tækifæri.

[Tómas Waagfjörð, 24.10.2010 kl. 12:47]

Jónas Jónasson, af hverju var síðan þín lokuð?  Mig grunar helst að þú hafir talað um eitthvað málefni sem stjórnendum blog.is líkaði ekki við.

[Anna Dóra Gunnarsdóttir, 24.10.2010 kl. 13:26]

Tómas virðist hafa ákveðið að hver einasti prestur á Íslandi sé kynferðisafbrotamaður / kona.

Við megum, samkvæmt hans hugmyndum, alls ekki treysta neinum fyrir börnunum okkar. Þorir Tómas að senda barn aleitt heim til vinanna, þar gæti leynst glæpaspíra sem misnotar börn.

Hins vegar tel ég það rétt hjá honum að kristinfræðikennsla sé tímaskekkja í skólum. Við eigum að kenna börnum okkar trúarbragðafræði og leyfa þeim síðar meir að ákveða sjálf hvað þau vilja aðhyllast, ef eitthvað.

[Georg Washington (IP-tala skráð) 24.10.2010 kl. 14:06]

Undirritaður birtir hér góðfúslega grein sína frá því fyrir helgi sem varpar vonandi tiltölulega fordómalausu ljósi á stöðu Kristni í íslensku þjóðfélagi. Hvaða persónulega trúarafstöðu sem einstaklingar kunna að hafa skiptir í rauninni ekki máli hér. Ég fjalla fyrst og fremst um þann grundvöll sem íslensk þjóð hefur byggt og byggir grunngildi sín á.

20.10.2010 | 18:31

Glæsilegur PR árangur sértrúarhópanna Vantrúar og Siðmenntar

Það var árið 1000 sem meðvituð ákvörðun var tekin um að á Íslandi skyldi verða kristinn siður. Alla tíð síðan hefur sá siður verið viðurkennd sameiginleg arfleifð íslenskrar þjóðar. Hin kristnu gildi hafa þannig fylgt okkur íslensku fólki mann fram af manni. Alla tíð hefur það verið látið óátalið að „blóta á laun“ svo almennt trúfrelsi er ekki nýtt mannréttinda fyrirbæri fyrir íslenskri þjóð. Hér er ekki verið að tala um hvort einstaklingar séu persónulega kristnir. Nei! Við erum að tala um grundvallar lífsviðhorf þjóðfélags, hvaða persónulega trú eða eftir atvikum svonefnt trúleysi sem við svosem aðhyllumst. Meðal íslenskrar þjóðar ríkir nefnilega trúfrelsi og hefur það svo verið um langan aldur, þótt íslenska þjóðin sem slík tilheyri hinum kristna hluta veraldarinnar. Það er nefnilega vandfundinn  sá þjóðfélagsafkimi sem ekki á með sér slík afmörkuð grundvallarviðmið fyrir gildi sín. Kristni, Gyðingdómur, vúdú eða Islam, gildir einu.  

Með þeirri stefnu sem svokallað mannréttindaráð, (mannréttindi snúast ekki bara um mannréttindi minnihluta, þau snúast merkilegt nokk líka um mannréttindi meirihluta), hefur ákveðið að fylgja með þeim formerkjum að trúboð eigi ekki heima í skólum landsins er beinlínis verið að ganga erinda fámennra öfgasinnaðra sértrúarsamtaka eins og Vantrúar og Siðmenntar. Varaformaður þess síðarnefnda er reyndar orðinn innanbúðarmaður í þessu borgarapparati og þar með í lykilaðstöðu til að boða fagnaðarerindi samtaka sinna sem helst hafa afrekað það að dikta upp allskonar innihaldslitlar gerfiathafnir sem fengnar eru að láni frá kirkju og kristni eða öðrum hliðstæðum aðilum. Það er reyndar búið að finna upp nýyrði fyrir þessi samtök "lífsskoðunarfélög" og skal þeim "lífsskoðunum" þröngvað upp á íslenska þjóð með g eða i. 

Það ber vott um einstaklega mikinn tvískinnung að ætla sér að þykjast kasta fyrir róða öllu sem þetta fólk heldur að hafi hættulega skírskotun til kristinnar trúar. Á sama tíma er reynt að friðþægja fólk með því að telja því trú um að ekki standi til að fjarlægja húllumhæið sem tengist helstu hátíðum kirkjuársins. Er kristin skírskotun þessara hátíða þá ekkert hættuleg? Bara sumt.

Það væri svo sem rökrétt að viðkomandi siðmenntar varaformaður setti einvern málsmetandi félaga sinn í það að dikta fram „borgaraleg“ litlu jól með „borgaralegt“ jólabarn (ég sting uppá „borgaralegum unglingi“ í staðin) og „Borgaralegar“ páska súkkulaðifígúrur. Svo maður tali nú ekki um að koma með eitthvað mótvægi við heilagan Nikulás, Hinn „borgaralegi“ kókakóla jólasveinn hefur of mikla skírskotun til þess heilaga. Menn geta þó huggað sig við að jólasveinar eru orðnir miklu meira áberandi í jólahaldi heldur en líkneski af blessuðu „jólabarninu“. Það verður spennandi að fylgjast með því hvernig „borgaralegu“ árstíða hátíðirnar verða. Reyndar er það æsispennandi að fylgjast með öllu „borgaralega“ dótinu sem á að leysa af hólmi allt það hættulega sem hingað til hefur eitrað hug fólks og þá hættulegu lífsfyllingu sem fólk hefur hallað sér að jafnt á tyllidögum og þegar eitthvað hefur bjátað á í lífinu. Það er náttúrulega stór hættulegt að kenna börnum það að til sé einhver kjölfesta sem hægt er að leita sér hugarróar í er eitthvað á bjátar í lífinu.

Aðkoma fagmanna á sviði sálusorgunar þegar voða ber að höndum, eða gjöf, þeirra almennu borgara sem mynda hið þverkirkjulega félag Gídeon, sem um sex áratuga skeið hefur verið færð skólabörnum, eru hvorutveggja nú talin stórhættuleg sálarheill vaxandi kynslóða.

Aðgerðir þessa svonefnda mannréttindaráðs er atlaga að þeim dýrmætu gildum sem þjóð okkar hefur haft í heiðri í rúm 1000 ár og svívirðing á lífsgildum og andlegri kjölfestu mikills meirihluta íslenskrar þjóðar.

[Páll Jónsson, 24.10.2010 kl. 15:03]

Siðmennt "öfgasinnuð sértrúarsamtök"? Ertu ölvaður væni?

[Jónas Jónasson, 24.10.2010 kl. 18:30]

Ja Tómas honum Jónasi varð aðeins heitt í hamsi þegar honum varð ljóst að þingmenn létu sér ekki nægja að aðstoða bankana við að ræna af honum aleigunni heldur vildu veðsetja alla framtíðinna líka með Icesave frumvarpinu um áramótin. Mér er alveg sama enda heitir sá sem þetta skrifar ekki neitt og er ekki með neina kennitölu.