Gullströndin

Mikið er það dapurlegt að sjá verkalýðsforkólfana fórna höndum í undrun og örvæntingu yfir hve staðan á þjóðarbúskapnum er slæm, og segja að um næstu áramót verði fjandinn laus við endurskoðun samninga. Mín skoðun er sú að þessir menn hafa gjörsamlega brugðist hlutverki sínu í þessum gjörningi, ef þeir hefðu unnið heimavinnuna sína  og ekki huxað um að geta haft ótruflaðan nætursvefn. Ef hagfræðingar ASÍ væru með glóru hefði mátt sjá þessa stöðu fyrir. Alveg teknir í bólinu og með allt niður um sig, þeir ættu að sjá sóma sinn, axla ábyrgð og hætta. Ég held að allir sjái að menn sem hafa starfað í 15 og upp í 30 ár á verkalýðsskrifstofu eru löngu komnir fram yfir síðasta söludag. Kannske eru  sætleikar valdanna og tilfinningin að velta sér upp úr peningunum okkar slík, að þeireru ákveðnir í að engir aðrir skuli komast á gullströnd auðævanna, auðævanna sem við greiðendur félagsgjaldanna höfum lagt þeim til, þeir hafa byggt upp slíka múra að það er ógjörningur að fá einhverju breytt innan frá.

Athugasemdir

[Linda Linnet Hilmarsdóttir, 7.4.2008 kl. 16:14]